Ik ben er..

Blog 2
Ma 2 mei

Grappig, we zijn 27 april vertrokken en kwamen op 28 april aan, hier in Wilderness. 3 vluchten en een autoritje later en na Amsterdam, Londen, Johannesburg (of Jo’burg zoals ze het hier noemen) en George aangedaan te hebben. Ons verblijf, Interlaken Guest House is boven verwachting. We werden ontvangen door Elsie en Kevin en een Zuid Afrikaanse braai. Elsie is lief, aardig, enthousiast, met het hart op de juiste plek en zeker ook op haar tong en Kevin is de rustige tegenhanger en hobbykok. Ik ben van onze Nederlandse club degene met de kamer zonder toilet en douche. Heb ik thuis ook niet, dacht ik nog. En hier bleek al snel dat beide dichterbij zijn dan bij mij thuis. Hoewel ik eigenlijk geen thuis heb momenteel, maar daar wordt aan gewerkt. Iedereen heeft zijn eigen kamer en eigen ingang en gezamenlijk maken we gebruik van de keuken en de woonkamer. En laat ik de omringende terrassen en balkons niet vergeten en het kleine zwembad/whirlpool. Baantjes trekken om de dag mee te beginnen is er niet bij maar lekker relaxen lukt.

Wat hebben we zoal gedaan vanaf dat we aankwamen… Om te beginnen wat noodzakelijk was of waarvan we althans dachten dat het noodzakelijk was. Een lokale sim kaart aanschaffen. Tot nu toe is mij dat nog niet gelukt en heb ik al zo’n 4 uur doorgebracht staand of zittend voor een counter wachtend op of het zou lukken. Niet dus. Morgen ga ik weer. Mijn vier roomies is het intussen wel gelukt en kunnen al met elkaar bellen en appen. Omdat we tot op heden veel met elkaar optrekken en gezamenlijk de zaken regelen is dat nog niet echt nodig geweest. Uiteraard hebben we ook dingen geregeld zoals twee huurauto’s en is de koelkast tot aan de nok gevuld. Omdat ‘dingen regelen’ in de praktijk langer duurt dan je zou denken hebben we hier en daar wat uren gemist van de BSR conferentie. Die is vandaag afgelopen en duurde drie dagen. We begonnen op 29 april met een warm welkom en een diner buffet en werd een documentaire vertoond die ging over marihuana en de war on drugs. Een film waar geen eind aan leek te komen terwijl wij toch momenten genoeg hadden ontdekt om de film te stoppen..
De dag erna begonnen we met ‘Loving thoughts’ en vulde de gastspreker (van de Bobby Greenhash foundation) de tijd met een presentatie over medicinale marihuana en andere medicinale kruiden remedies. We kregen een sample mee van marihuana olie. Of we die door de douane kunnen krijgen, geen idee. De meest simpele oplossing lijkt me dat we het zo snel mogelijk inademen, doorslikken of op een andere manier inbrengen. We blijven nog 5 maanden hier dus voor we weer een douanier zien is het vast uitgewerkt. We sloten de dag af met een Braai en een Rasta-feestavond. Zo jammer dat ik m’n verkleedkoffer niet bij me had.

Zondag wederom diverse presentaties. En als je dacht dat ik al regelmatig veel woorden nodig had, hier word ik links en rechts ingehaald op dat gebied. De dag sloten we af met een les in hoe het leven er in deze omgeving aan toe gaat, wat de gevaren zijn en wat je moet doen in bepaalde situaties. Tot op heden was dit de meest leerzame, en zeker de meest praktisch ingestoken les. Even later werden we gebeld met de vraag of we met twee Afrikaners wilden dineren. Dat wilden we en het werd sushi. Ja, ook dat is hier de normaalste zaak van de wereld. Leuke ontdekking was dat als wij langzaam Nederlands spraken en zij langzaam Afrikaans, we elkaar prima konden verstaan.

Vandaag, 2 mei, werd de conferentie afgesloten met een korte sessie in de ochtend. Diverse practitioners vertelden hier hun verhaal en vertelden wat ze zoals meemaken in hun praktijk. Serieuze en hilarische momenten wisselden elkaar af en alles was waargebeurd. Deze verhalen klonken mij althans realistischer in de oren dan sommige andere verhalen die ik de afgelopen dagen had gehoord waarbij het soms wel leek alsof iemand met serieuze klachten na een behandeling al lopend over water de praktijk verliet. Maar wie weet komt er een moment dat ik in mijn praktijk ook een dergelijk moment meemaak. Want ook ik met mijn historie van dik 20 jaar hoofdpijnen en migraine, ken nu zelf ook periodes van maanden dat ik daarvan totaal geen last meer heb. En is ook de spanning in mijn nek en schouders veel minder en soms ook helemaal weg. Vanmiddag zijn we opnieuw naar de Mall geweest. O.a. om nu eindelijk mijn lokale sim kaart geïnstalleerd te krijgen. Zoals al gezegd, dat is niet gelukt. Het bleek vandaag een feestdag hier en sloten de winkels al om 15 uur. Morgen maar weer een keer proberen..